- Katılım
- 26 Kas 2017
- Mesajlar
- 1,344
- Puanları
- 113
Arap Müslüman fizikçi, matematikçi ve filozof. 965 yılında Basra’da doğdu, 1038 yılında ise Kahire’de hayatını kaybetmiştir. Tam adı Hasan bin Hasan bin Heysem’dir. Batı’da Alhazen ismiyle tanınır.
İslam dünyasının bilimsel alanda önde gelen alimlerinden biri olan İbn-i Heysem, çarpıcı bir zeka, keskin bir görüş, güçlü bir anlayış ve muhakeme yeteneğine sahipti. Eğitimine din ve fen bilimlerini öğrendiği Basra’da başladı. Daha sonra gittiği Bağdat’ta matematik, astronomi, metalürji gibi alanlarda çalışmalarına devam etti ve burada ün kazandı.
Aristo ve Batlamyus’un Dünya’nın, evrenin merkezi olduğuna dair fikirleri hakkında şüphe ve tereddütlerini ifade etti. kendisinden birkaç yüzyıl sonra Newton ve Kepler’in de kabul edeceği gibi, evrenin merkezinin Dünya olamayacağını ifade etti. İbn-i Heysem, uzayda güneş sistemlerinin bulunduğunu, ayrıca başka sistemlerin de bulunabileceğini söylemişti.
Çağının bütün ilimlerinde otorite olan İbn-i Heysem, İslam dünyasının en büyük fizikçisidir ve optik ilminin kurucusudur. İbn-i Heysem gözün anatomik yapısı ve işlevleri, ışık ve özellikleri, gözün nesneleri birbirinden nasıl ayıt ettiği konularına açıklık kazandırdı. Işığın eşyadan göze yansıması yoluyla, görme konusunda oluşabilecek yanılsamalar ve bunun sebepleri konularında açıklamalar yaptı.
Optikte gölgenin nasıl meydana geldiğiyle ilgili teorisini ortaya koydu. Görme olayı, gözden çıkan ışınların nesneye ulaşarak gözün o nesneyi algılaması olarak bilinirken İbn-i Heysem bunun bilimsel olarak doğru olmadığını ifade ederek kendi teorisini ortaya koydu.
Görmeyi, bir nesneden yansıyan ışınların göze gelmesi ve gözün arkasında odak noktasında birleşmesi üzerine gözün nesneyi nesneyi görmesi olarak tanımladı.
İbn-i Heysem, geometri, matematik ve astronomi alanlarında çalışmalar yaptı. Geometriyi mantığa uyguladı, matematiği inşaatçılık alanında uygulanmasına katkıda bulundu.
İbn-i Heysem’in 100’ü aşkın eseri arasında en ünlü ve kapsamlı olan Kitab-ül-Menazir’dir. Bu büyük eser Latince olarak da basılmıştır
İslam dünyasının bilimsel alanda önde gelen alimlerinden biri olan İbn-i Heysem, çarpıcı bir zeka, keskin bir görüş, güçlü bir anlayış ve muhakeme yeteneğine sahipti. Eğitimine din ve fen bilimlerini öğrendiği Basra’da başladı. Daha sonra gittiği Bağdat’ta matematik, astronomi, metalürji gibi alanlarda çalışmalarına devam etti ve burada ün kazandı.
Aristo ve Batlamyus’un Dünya’nın, evrenin merkezi olduğuna dair fikirleri hakkında şüphe ve tereddütlerini ifade etti. kendisinden birkaç yüzyıl sonra Newton ve Kepler’in de kabul edeceği gibi, evrenin merkezinin Dünya olamayacağını ifade etti. İbn-i Heysem, uzayda güneş sistemlerinin bulunduğunu, ayrıca başka sistemlerin de bulunabileceğini söylemişti.
Çağının bütün ilimlerinde otorite olan İbn-i Heysem, İslam dünyasının en büyük fizikçisidir ve optik ilminin kurucusudur. İbn-i Heysem gözün anatomik yapısı ve işlevleri, ışık ve özellikleri, gözün nesneleri birbirinden nasıl ayıt ettiği konularına açıklık kazandırdı. Işığın eşyadan göze yansıması yoluyla, görme konusunda oluşabilecek yanılsamalar ve bunun sebepleri konularında açıklamalar yaptı.
Optikte gölgenin nasıl meydana geldiğiyle ilgili teorisini ortaya koydu. Görme olayı, gözden çıkan ışınların nesneye ulaşarak gözün o nesneyi algılaması olarak bilinirken İbn-i Heysem bunun bilimsel olarak doğru olmadığını ifade ederek kendi teorisini ortaya koydu.
Görmeyi, bir nesneden yansıyan ışınların göze gelmesi ve gözün arkasında odak noktasında birleşmesi üzerine gözün nesneyi nesneyi görmesi olarak tanımladı.
İbn-i Heysem, geometri, matematik ve astronomi alanlarında çalışmalar yaptı. Geometriyi mantığa uyguladı, matematiği inşaatçılık alanında uygulanmasına katkıda bulundu.
İbn-i Heysem’in 100’ü aşkın eseri arasında en ünlü ve kapsamlı olan Kitab-ül-Menazir’dir. Bu büyük eser Latince olarak da basılmıştır
